سعدی

خرما نتوان خورد از این خار که کشتیم 

دیبا نتوان بافت از این پشم که رشتیم

 ما را عجب ار پشت و پناهی بود آن روز

 کامروز کسی را نه پناهیم و نه پشتیم

یکی را دست حسرت بر بناگوش

یکی با آنکه میخواهد در آغوش

سلام.شما میتوانید در این سایت نظر بدهید. ولی میتوانید نظر ها و انتقادات خود را به ایمیل زیر ارسال کنید.

matalebjalebemail@gmail.com